Afgelopen weekend: tripje Galibi

Ja ja een bericht vanuit Frans Guiana. Het surinaamse vlaggetje mag ik nu eenmaal vervangen voor de franse vlag. Wat een moeite heb ik daar voor moeten doen lees al hier...

Vrijdag 3-3-2006 Dag 23: Eten bij kwattaweg
Afgelopen weekend is mijn weekend begonnen met een etentje bij de kwattaweg. De vrouw van Prem de huisbaas kookt iedere maandag, woensdag en vrijdag voor de studenten tegen betaling. Vrijdag was het rotty wat op het menu stond. Na het eten was het nog gezellig aan tafel. Tot een uurtje of 10 heb ik aan tafel gezeten en ben ik met het busje vanuit deze ghetto straat richting centrum vertrokken. In het centrum was weinig te beleven en heb ik besloten om maar met de taxi naar huis te gaan. De wekker zou namelijk weer vroeg rinkelen.

Zaterdag 4-3-2006 Dag 24: Tripje naar Galibi
Kwart voor 7 ging de wekker. Douchen, tas in pakken en om 8 uur stond ik bij hotel Residence inn waar wij werden opgehaald voor de trip naar Galibi. Met een groepje van 5 personen hadden we afgesproken om deze trip te ondernemen. 3 studentes uit Eindhoven en 1 student afkomstig uit Zeeland. Voor de rest werd de bus gevuld met oudere mensen. Met maar één persoon uit deze ouderen groep hadden we wel leuk contact. Tijdens de 3 uur durende toch naar Albina hebben we 2x een stop gemaakt. Eén keertje bij een wegrestaurant/café (Plaatsnaam: Stolkertsvijver) en één keertje bij een monument voor de slachtoffers tijdens de burgeroorlog (’86 – ’90). Tijdens de tocht werd ons door de gids veel verteld over de omgeving. De gids die met ons mee ging was een Surinaamse jongen van 20 jaar (Remy). We konden goed met hem op schieten.
Ook zijn we met het busje door het plaatsje Moengo gereden. http://www.suriname.nu/moengo/moengo5.html Dit dorpje werd en wordt nog steeds onderhouden door de surinaamse bauxiet maatschappij (suralco). Dit plaatsje zag er vergeleken met andere plaatsen goed verzorgd uit.

In het plaatsje Albina (in het oosten van Suriname) kregen we nog de mogelijkheid om naar de supermarkt te gaan omdat de alcohol in het plaatsje waar wij heen zouden gaan duurder zou zijn.
Met een langwerpig houten bootje (te omschrijven als een brede korjaal) zijn we naar onze bestemming gevaren. De toch duurde ongeveer ander half uur. Tijdens deze tocht werden we behoorlijk nat. Met een buitenboordmotor van 70 PK achter het bootje gingen we vrij hard over het water waardoor er veel water opspatte en vervolgens in de boot waaide. Uiteraard hadden de oudere mensen allemaal een poncho mee genomen en waren zij wel goed voorbereid op deze tocht.

Eenmaal aangekomen bij de dorpjes Christiankondre en bijna aan een gesloten het plaatsje Langamankondre kwam de boot tot stil stand op een zandbank. Schoenen uit en de overige ongeveer honderd meter hebben we door het water moeten lopen. Dit omdat het Eb tijd was.
Nadat we warm eten voorgeschoteld kregen werd ons verteld wat de planning was voor de rest van de tijd. We kregen de rest van de middag vrije tijd.
Ongeveer 6 uur s’avonds werden we door de gids door het dorp rond geleid en heeft hij ons verteld wat de faciliteiten waren binnen dit dorp en hoe de leefwijze van de bevolking is. Ook heeft de gids ons redelijk veel over de natuur verteld. Ik vond het een leuke en interessante rondleiding. Na twee uren rond gewandeld te hebben waren we weer terug en hebben we in het donker op tuinstoeltjes aan de waterkant gezeten. Daar werd voor mij de tweede djogo geopend. Eerder deze avond had ik al met Remy een djogo gedeeld. Iedereen van de groep was namelijk aan het niksen en ben met Remy een praatje gaan maken.
Op het strand werden nog een paar spelletjes hints gespeeld.
Ongeveer 11 uur zijn we in het pikkendonker in het bootje gestapt en richting Galibi gevaren.
na een half uurtje varen zijn we aan wal gegaan en zagen we al snel de eerste schildpadden.
Erg grote beesten waren het (meer dan meter lang), maar later in het jaar schijnen er zelf nog grotere aan land te komen.
Helaas was het niet mogelijk om foto’s te maken. Daarvoor zou je een flitser voor moeten gebruiken in het donker maar aangezien dit verboden was heb ik geen foto’s gemaakt. Groot gelijk ook om dit te verbieden.
We hebben ongeveer een uur op de strand rond gezworven en in totaal 5 schildpadden eieren zien leggen. Maarten en ik hadden erg veel plezier en waren nogal flauw aan het worden.
In het begin kreeg iedereen van de gids de instructie om op de knieën te gaan zitten wanneer je een schildpad uit het water zou zien komen zodat het beest niet zou afschrikken van de grote zwarte gedaantes.
We liepen van over het strand terug richting de boot, tijdens deze tocht hebben we een schildpad van zijn legplaats richting zee zien kruipen. Omdat Maarten en ik voor aan de groep liepen had ik het briljante idee / grap om op de knieën te gaan zitten en had maarten gevraagd om dit ook te gaan zodat de hele groep ons nutteloos na zou gaan doen. En jawel bijna iedereen van de groep ging ook op de knieën. Wat een humor :D . Het mooiste was nog toen een vrouwtje ons vroeg waarom we op de knieën zaten. Nadat wij vertelde dat we dit voor de grap deden vond zij dit ook prachtig.
De schildpad die naar het water was gekropen had een spoor over het strand achter gelaten. Maarten bukte over dit spoor en vroeg zich hardop af of dit spoor nog warm was  sommige mensen volgden hem hehehehe.
Later hebben wij ons nog vermaakt met andere domme opmerkingen van onze mede reizigers.
Waaronder de vraag “Waar zit de kop van de schilpad?” terwijl we duidelijk naar de achterkant van het beest keken.

Met de boot terug naar ons verblijf plaats. We sliepen overigens met ons eigen clubje van 5 personen op één kamer. Tevens sliepen we niet in hangmatten maar gewoon op bedden. Prima geregeld dus.
S’ nachts was alleen ons clubje aanwezig bij het kampvuur. Daarnaast was uiteraard de gids aanwezig en de twee bootsmannen de rest van de groep lag al op bed voor de nodige nachtrust.
Om half 3 hielden de meeste het voor gezien en zijn we naar 4 a 5 djogo’s (literflessen) op bed gegaan.


Zondag 5-3-2006 Dag 25: Vervolg Tripje naar Galibi
Half negen zat ik weer netjes aan de ontbijttafel. Onze gids was alleen een half uurtje later. De ouderen waren een beetje pissed omdat er nog geen eten op de tafel stond. Later hoorde ik van de gids dat hij zich had verslapen en dat hij via een achteruitgang uit zijn kamer was gesneaked.
Er was geen brood voor ons gebakken bij de bakker dus kwam de gids ook nog eens met het slechte nieuws aanzetten dat er geen brood was. Met de boot zijn we met ons 5’en , bootman, gids en een Belg naar Frans Guyana gegaan om stokbrood op te halen. Daar hebben we uiteraard de nodige foto’s geschoten. Erg leuke groepsfoto hebben we daar gemaakt.
(zie photo gallery: www.renepetersen.nl/fotoalbum)
Voor deze overtoch hadden we geen visum nodig of paspoort omdat Frans Guyana bij frankrijk hoort en dus europees gebied is. Wel hadden de surinamers die ons naar heen brachten een visum nodig maar op dit kleine stukje strand waar we rondliepen werden ze toch niet gecontroleerd.

Na 50 minuten waren we weer terug op Surinaams grond gebied. Ontbeten en vervolgens hadden we nog een uur vrije tijd gehad om dit door te brengen op het strand.
Met de boot terug gevaren naar Albina en weer de drie uur durende reis in het busje terug naar Paramaribo. Het was erg gezellig in het busje en hebben veel lol gehad.
Ongeveer half 6 waren we terug in de stad. Nadat iedereen was afgezet zijn we nog met de gids gaan eten aan de waterkant ipv fooi te geven.

Ongeveer 8 uur was ik thuis en ben ik vrijwel direct mijn bed in gedoken na deze zeer vermoeiende dagen.

Al met al heb ik mij tijdens dit weekend prima vermaakt, op naar het volgende weekend ;)


Greetz,
René Petersen